Kiedy na elewacji macierzystego uniwersytetu zauważyłem baner:

PRAKTYCZNE STUDIA PODYPLOMOWE  – zapisy

zacząłem się zastanawiać, jak tę informację należy rozumieć? Pomyślałem, że coś się tu nie zgadza. Bo jeśli na tak uprofilowane studia podyplomowe mają zapisywać się praktycy, to przecież ich kompetencje zawodowe jeszcze bardziej będą pogrążać się w rutynie i w wyeksploatowanych doszczętnie „kliszach poznawczych”.

Przecież zapowiedź, że mają to być studia PRAKTYCZNE nadaje hasłu z banera taką wymowę:

 PRAKTYCZNE STUDIA PODYPLOMOWE DLA PRAKTYKÓW

A to już nie tylko ewidentna tautologia, ale bezsens.

Być może autorzy absurdalnego hasła właśnie taki efekt konsternacji zamierzali wywołać. Natrafilibyśmy wówczas, co najwyżej, na jeden z wielu „chwytów ” promocyjnych, więc wypadałoby taki przekaz jedynie zignorować i puścić w niepamięć? Pewnie tak należałoby postąpić, gdyby nie fakt, że baner z tym pleonazmem zawisł był na frontonie uniwersytetu. Bo co tak naprawdę ma nam do zakomunikowania uniwersytet upubliczniając owe hasło ?

Otóż komunikuje rzecz następującą:

Skoro, rzeczywiście, praktycy są zanurzeni w empirii „po uszy”, to trzeba im tej wiedzy praktycznej dostarczyć jeszcze więcej, aby (ciągnąc dalej tę metaforę) sięgała aż po czubek głowy. Wiedza praktyczna bez reszty wypełnić powinna szyszynkę, mózg, myśl i całą świadomość praktyków… albowiem innej wiedzy nie ma, a jeśli nawet jest, to nie ma żadnego znaczenia.

Tyle ma do zakomunikowania (nie tylko) praktykom współczesny uniwersytet.

Zatem, obok wspomnianego banera powinna zawisnąć jeszcze biała flaga, obwieszczająca „wszem i wobec” kapitulację uniwersytetu. Jest bowiem kapitulacją szacownej instytucji, powołanej do kultywowania kultury wysokiej i rozwijania teorii, przyznanie się do rezygnacji ze swej dziejowej misji.  Prawdziwą klęską nauki jest obwieszczać, że stworzony przez człowieka świat jest jednowymiarowy, to znaczy: wypełniają go wyłącznie rzeczy użyteczne

Kazimierz Rogoziński