Motto/aksjomat:

Usług się nie produkuje,
usługi się świadczy.
autor

 

Pora na podsumowanie rozwijanej przez trzy dekady (alternatywnej) teorii usług. Powstałe opus magnum, jak mniemam,  raczej zniechęca do systematycznego studiowania, więc zapoznanie się z Summarium dać powinno jakieś wyobrażenie (bo nie sądzę, by podziałało jak zachęta) o meritum wypracowanego teorematu. Składa się ono zaledwie z czterech podstawowych punktów, uzupełnionych krótkim komentarzem.

Λ. Usługa istnieje inaczej niż rzecz, przedmiot, byty naturalne.

Β. (ponieważ) Usługa wydarza się pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą.

Γ. Usług się nie produkuje, tylko świadczy.

Δ. Racją zaistnienia usługi nie jest wyłącznie zaspokojenie potrzeb, ale – w różnej mierze – poprawa istniejącego stanu rzeczy: emendatio rerum.

Cztery dodatkowe wyjaśnienia

  1. Znane i praktykowane są dwa podstawowe metody uprawiania nauki i rozwijania teorii, czyli : Metoda aposteriori Metoda a priori. Ta  pierwsza stosowana w przyrodoznawstwie wyprowadza teorie z badań empirycznych; natomiast druga – stosowane przeze mnie – wychodząca z przyjętych fundamentalnych założeń ustala określone cechy i właściwości badanego przedmiotu. Ich adekwatność z rozpoznawanym stanem rzeczy potwierdzona zostaje obserwacjami uczestniczącymi tudzież zgodnością ujawnianą w doświadczeniu egzystencjalnym.
  2. Zasadniczą odrębnością stosowanej przeze mnie metody – odróżniającą ją od przyrodoznawstwa, nauk technicznych czy też „informatyki na usługach ekonomii” – jest poniechanie wyjaśniania, polegającego na sprowadzaniu wszystkiego do przyczyny sprawczej (causa prima). Dla odmiany, usługowe sprawstwo/działanie odwołuje się celu (jako causa efficiens), a jest nim osiąganie stanów zmelioryzowanej rzeczywistości, czyli emendatio rerum.
  3. Ostatnie określenia odnoszą się do uporządkowanych [↑] w następujący sposób zasadniczych celów osiąganym dzięki usługom:
    1. Przywracanie funkcji użytkowych posiadanym przez usługobiorcę rzeczom
    2. Dopasowywanie (wyprodukowanych rzeczy) do wymagań użytkownika
    3. Wzbogacenie walorów osobistych usługobiorcy
    4. Pomnażanie dobra wspólnego
    5. Nasycanie relacji międzyludzkich nie/utylitarnymi elementami
    6. Uczynienie egzystencji bardziej znośną
  4. Alternatywny rys rozwijanej przeze mnie teorii usług mógł się ujawnić dzięki wzbogaconemu instrumentarium naukowego i osadzeniu go na metodzie 3 x i, czyli: 1/ inspiracja, 2/ imaginacja, 3/ intuicja.

W ujęciu strukturalnym odpowiednikiem tej metodologicznej „trójni” są: (a) idee, (b) interakcje, (c) interes/owoność.

Kazimierz Rogoziński