Starożytność: według Platona, pięknem jest  blask  Jedynego przebijający (się) przez zjawiska materialne („zwały materii”)

Średniowiecze:  piękne – ponieważ dopełnia i uszlachetnia użyteczne

Renesans: piękne, bo antropomorficzne

Modernizm: piękne, ponieważ piękne

Postmodernizm: piękne, ponieważ nijakie, czyli ‘fajne’

Kazimierz Rogoziński